ฉากงามยามค่ำคืน

พี่ดอกแก้ว

โคมฟ้าคราเคลื่อนแสง
เจิดจำแลงพร่างเวหา
ร่ายมนต์แห่งจันทรา
ดาริกาก็คล้อยเงา

แสงพราวของดาวน้อย
กระพริบปรอยคอยเคียงเฝ้า
หลงมนต์ดลจิตเร้า
ก็ลืมกายหมายรอชม

เมื่อเดือนเคลื่อนผ่านหล้า
ประกายกล้าแห่งแสงคม
สะกดความขื่นขม
ของใจดาวไม่ร้าวใจ

ฟ้าเข้มเต็มผืนฟ้า
ดวงดาราสุกไสว
รองรับระยับไป
เป็นพร่างพื้นให้จันทรา

ฉากงามยามคืนค่ำ
ยิ่งดื่มด่ำกับฟากฟ้า
ดวงเดือนคู่ดารา
ดุจมนตราราตรีกาล