๓๐ ธันวา..กราบบูชาหลวงพ่อ

เทพธรรม

อุทกธารหลั่งไหลจากใจพ่อ
ชำแรกก่อกมลมาลย์เกินขานไข
พ่อดูแลเอื้ออาทรทั้งกายใจ
ฟูมฟักให้ลูกเติบตนพ้นกันดาร

ทั้งเหลียวแลความเป็นไปในชีวิต
ร่วมลิขิตเส้นทางห่างสังสาร
พ่อติดตามตรวจตราทุกวันวาร
มิเว้นผ่านลูกคนใดในกมล

ขอบูชาพระคุณไว้เหนือเกล้า
ทุกค่ำเช้าทูนเทิดท่านทุกหน
ขอเดินตามทางพ่อเพื่อเยือนยล
ความหลุดพ้นเป้าหมายที่ปลายทาง


กราบตักหลวงพ่อด้วยความเคารพบูชาครับ

เทพธรรม

กราบพ่อ

หนาวสลายหายไปจากใจเหงา
ความโศกเศร้ากลับกลายเป็นสดใส
เคยรุ่มร้อนเผารนบนหัวใจ
เมื่ออยู่ใกล้พ่อนั้นพลันเยือกเย็น

ความหลงผิดคิดสั้นในวันเก่า
พ่อสอนให้คลายเขลาพ้นความเข็ญ
พ่อถามทักให้รู้สิ่งจำเป็น
ชี้ชวนให้บำเพ็ญประโยชน์จริง

ถ้อยคำรักจากพ่อก่อสร้างสุข
ทั้งปลอบปลุกให้กล้าไม่เกรงกริ่ง
ให้รู้ทำความดีไม่ประวิง
รู้ทำสิ่งดีกว่าทุกคราไป

ถ้อยคำรักจากพ่อชลอบาป
ที่เอิบอาบด้วยกระแสอนุสัย
พ่อระงับสายน้ำแห่งพิษภัย
และเติมน้ำสายใหม่คือเมตตา

ชีวิตที่แห้งแล้งจากโคนราก
เริ่มชุ่มชื่นขึ้นจากถ้อยภาษา
ที่พ่อรินรดให้เสมอมา
เป็นบัญญัติที่ทรงค่าแก่ชีวี

พ่อถ่ายรักผ่านภาษามาปลูกฝัง
อย่างจริงจังด้วยรักเป็นสักขี
พ่อมอบรักพร้อมให้ความเสรี
อดทนรอวันที่ลูกถึงชัย

พระคุณพ่อขอกราบ ณ แทบแท้า
เทิดทูนขึ้นเหนือเกล้าทุกสมัย
รักจากพ่อขอกราบ ณ หัวใจ
จะเพียรทดแทนให้ด้วยชีวี



ลูกๆของพ่อ

เทพธรรม

จะนึกหาคำใดแทนใจหมด
ไม่ปรากฏอักษรจะขานไข
ความรู้สึกเทิดทูนเหนือสิ่งใด
ในพระคุณยิ่งใหญ่ที่พ่อมี

ขอก้มลงตรงเท้าของหลวงพ่อ
ผู้สร้างก่อทางชีวิตจิตสดใส
กราบวันทาบูชาทั้งกายใจ
ระลึกคุณเหนือเกล้าไว้นิรันดร

พี่เณร