บัวไม้แล้งน้ำ
https://webboard.abhidhammaonline.org/old/picdb.thaimisc.com/d/dokgaew/14313.jpg@n
ดอกบัวบานคลี่ขาว บานชูอยู่บนพื้นน้ำที่เราท่านได้พบเห็นอยู่นั้น
สายน้ำที่ไหลเชี่ยว แม้น้ำจะแตกกระเซ็น กระเด็นไปก็ไม่เกาะติด กว่าบัวนั้นจะดันดอกให้โผล่พ้นน้ำได้ ต้องใช้แรงกำลัง และเสี่ยงภัยไม่ตกเป็นอาหารของมัจฉาปลาเต่า และกว่าจะชูดอกบานเด่น ก็ต้องรอเวลาการสาดส่องของแสงสุรีย์ยามรุ่งอรุณ..
เฉกเช่นคนเรา กว่าจะพบความสำเร็จก็มิใช่ฉับพลันทันใด ต้องใช่เรี่ยวแรงและรอวันเวลาที่เหมาะสมเช่นกัน
ทุกสิ่งล้วนมีเหตุมีปัจจัยร่วม...เพื่อรวมตัวกันก่อกำเนิด จึงมีผลปรากฏขึ้นทั้งนั้น มิมีสิ่งใดเลยที่มีขึ้น เกิดขึ้นโดยปราศจากเหตุปัจจัยได้
ช่วงเวลาอันยาวไกล..ช่วงชีวิตอันยาวนาน บนถนนสายเก่าที่เราต่างเคยเดินเคยผ่านมา มีเรื่องราวมากมายเกินจำได้ คงมีแต่คมแหลมของความไม่รู้เท่าทันในอารมณ์เท่านั้น ที่ตามสะกิดใจให้รู้สึกบ่อยๆ ในรอยยิ้มและคาบน้ำตาเท่านั้น
https://webboard.abhidhammaonline.org/old/picdb.thaimisc.com/d/dokgaew/14313-2.jpg@n
โลกแห่งความแห้งแล้งน้ำใจ พร้อมจะหัวเราะเยาะ สมน้ำหน้าผู้ที่พ่ายแพ้แก่อารมณ์เสมอ
โลกแห่งเมตตาธรรม พร้อมเสมอจะที่ช่วยปลอบประโลมใจ ให้กำลังใจ ในการต่อสู้ชีวิตในยามล้ม เพื่อให้ลุกขึ้นมาเดินก้าวต่อไปได้
จะมีสักกี่ใจ ที่ให้เราได้
จะมีสักกี่ครั้ง ที่เขาจะเป็นพลังให้เราสู้
จะมีสักกี่คน ที่มองเราอย่างอุ้มชู
มาเถิด มาสร้างใจตนเอง ด้วยแรงแห่งความดี อดทนทำเหตุปัจจัยให้ถึงพร้อม และยอมรอคอย..
ครั้นถึงเวลาก็จะรู้เองว่า..จิตใจที่แห้งสนิทจากคาบน้ำตาและรอยมลทินนั้น จะเป็นวันที่กายและใจตนนั้นชื่นบาน
ด้วยความปรารถนาดีค่ะ
บุษกร เมธางกูร.
https://webboard.abhidhammaonline.org/old/picdb.thaimisc.com/n/namsai/24-2.gif@n
หน้า:
[1]