อุบลบาน
กลีบบงกชคลี่บานกาลอรุณ
กลิ่นหอมกรุ่นเกสรย้อนลมหวน
เด่นตระการช่อชูดูแย้มยวน
เกิดอบอวลละมุนกลิ่นประทินใจ
เชิญบงกชจรดกายย้ายถิ่นที่
ประดิษฐ์ลงตรงนี้ปัจจุสมัย
ณ แท่นทองพระพุทธองค์ผู้ทรงชัย
ชูไสวเป็นพยานการรู้จริง
ดุจอริยบุคคลผู้พ้นทุกข์
เกิดความสุขพ้นภัยไร้เกรงกริ่ง
เพียรฝึกตนบนทางธรรมพึ่งพิง
ฝ่าอุปสรรคไม่หยุดนิ่งสู่เส้นชัย
เปรียบอุบลเบื้องแรกแตกกิ่งก้าน
อยู่ที่ใต้สายธารไม่สดใส
หล่อเลี้ยงตนพ้นผ่านจากเภทภัย
พ้นสายธารบานไสวในอรุณ
อุบลบานผ่านธารอย่างอดทน
อริยบุคคลมีเพียรหนุน
อุบลบานผ่านภัยไล้อรุณ
อริยบุคคลหมุนย้อนกงกรรม
บงกชงามยามแย้มแต้มเกสร
เปิดรูปลักษณ์ทุกขั้นตอนที่งามขำ
อริยบุคคลผู้เห็นธรรม
เปิดรูปลักษณ์รอยกรรมอย่างชัดเจน
......พี่ดอกแก้ว....
หน้า:
[1]