ก้าวที่แตกต่าง
ก้าวย่างบนทางไกล
ล้วนมุ่งใจไปถึงฝัน
จุดหมายแตกต่างกัน
จึงหลากหลายในท่าเดิน
ต่างจิตจะคิดชอบ
และหมายกอปรความจำเริญ
แต่ใจนั้นเขลาเกิน
ที่จะรู้ว่าใดควร
จึงใฝ่และหมายฝัน
ในสิ่งอันเป็นทุกข์ถ้วน
โลกีย์ตีกระบวน
ให้เลือกครองตามต้องใจ
เมื่อจิตพินิจพลาด
ความพินาศก็มาใกล้
เดินทางหลงทิศไกล
ยิ่งเดินไปยิ่งหลงทาง
เวียนวนจนเหนื่อยล้า
หลงมายาในเงาร้าง
หลอกตนจนใจพราง
คิดว่าจริงในสิ่งลวง
ทางนี้มีทางเดียว
แต่ใจเลี้ยวอยู่ในบ่วง
เวียนวนจนร้าวทรวง
เพราะไร้ดวงตาแห่งธรรม
ชีวิตจึงแตกต่าง
อยู่บนทางอย่างคลาคล่ำ
ก้าวตรงวงเวียนกรรม
อยู่อย่างนี้ตราบเนาว์นาน.
หน้า:
[1]