ไฟในใจ

พี่ดอกแก้ว

แผลในใจถูกไฟกิเลสเผา
จึงร้อนเร่าไม่หายสลายหนอง
ไฟในใจแผดเผาจนพุพอง
การโอดครวญกรีดร้องคือเชื้อไฟ

หลายคนมีบาดแผลแก้ไม่ตก
รอยช้ำฟกถูกย้ำซ้ำเพลิงไหม้
คนวางเพลิงคือตนเองไม่ใช่ใคร
คนเก็บหนองเอาไว้ก็คือตน

การเป็นแผลแน่นั้นมันต้องเจ็บ
ต้องรีบเย็บรักษาทายาฝน
เมื่อแผลหายสนิทจากจิตตน
ก็คือคนสิ้นโรคไร้โศกภัย

หากเก็บแผลเอาไว้ไม่รักษา
ขยายผลตามมาคือแผลใหญ่
แล้วติดเชื้อลุกลามตามติดไป
เกิดโรคใหม่เป็นขบวนชวนทรมาน