โค้งสุดท้ายปลายชีวิต

บุษกร

โค้งสุดท้ายปลายชีวิต

ไม่เคยมีไม้สักใบไปสู่ฟ้า
มีแต่ร่วงลงมายังเบื้องล่าง
แนบซบลงสู่ถิ่นสิ้นสอางค์
กลายดำด่างเปื่อยเน่าแทรกเข้าดิน

ไม่มีใครสักคนทนค้ำฟ้า
อมตะแห่งชีวาไม่ดับสิ้น
มีแต่เอนร่างแนบแอบกับดิน
เป็นธุลีหมดสิ้นไม่เหลือกาย

ไม่มีเลยสักใบกลายเป็นทอง
ไม่หม่นหมองปลิดปลิวพลิ้วลับหาย
ไม่มีเลยสักคนที่ไม่ตาย
ไม่แพ้พ่ายมัจจุมารราญราวี

โค้งสุดท้ายปลายชีวิตใกล้ปิดแล้ว
เร็วหรือแผ่วก็ต้องถึงตรึงกับที่
เลือกเอาเถิดจะทำชั่วหรือทำดี
พกติดตัวข้ามภพนี้หลังความตาย

บุษกร

อจฺจยนฺติ อโหรตฺตา......ชีวิตํ อุปรุชฺฌติ

อายุ ขียติ มจฺจานํ..........กุนฺนทีนํว โอทกํ ฯ

แปลว่า..วันคืนย่อมล่วงไป ชีวิตย่อมหมดไป อายุของสัตว์ก็ยิ่งสั้นไป ดุจน้ำในลำธาร ย่อมหมดไปฉะนั้น.

ด้วยเหตุแห่งความจริงที่สัตว์ทั้งหลายมีสภาพคล้ายกัน เพราะไม่ได้มีสภาพคงอยู่อย่างเดิม ย่อมเปลี่ยนแปร แก่เฒ่าไปตามกาลเวลา เนื่องจากเป็นสังขตธรรม ถูกปัจจับปรุงแต่ง จึงจำต้องขึ้นอยู่กับกาลเวลา ที่เราเรียกว่าวันคืน

ผู้มีปัญญาจึงควรพิจรณาให้รู้เห็นตามความเป็ฯจริง อย่าหลงเข้าใจผิดว่า ชีวิตและอายุยั่งยืนไม่แปรผัน ซึ่งจะเป็นทางให้เกิดความประมาท และปิดโอกาสที่จะทำความดีเสียได้.

ณ.วันนี้เราท่านทั้งหลาย ก็ใช้วันคืนมากันไม่น้อยแล้ว และเราเคยคิดกันบ้างไหมว่า วันคืนนั้นเราเหลือกันคนละมากน้อยเท่าใด บางคนอาจจะเหลือเพียง โค้งสุดท้ายปลายชีวิตแล้วก็ได้นะค่ะ. และตรงนี้น่าเป็นห่วงจริงๆว่า โค้งที่เดินทางไปสู่ความตายนี้เราท่านกำลังทำอะไรกันอยู่ ดีหรือชั่ว สิ่งนั้นๆมีผลอย่างไร แต่จะเป็นอย่างไรก็ตาม ท่านนั้นละเป็นผู้รับคนเดียวทั้งสิ้นเสมอ.

พี่ดา

จุติ/ปฏิ ภ ภ ภ ฯลฯ น ท ม ชชชชช ภ ภ ฯลฯ  ปัญจทวารวิถี และ มโนทวารวิถี  เกิดมากมายมหาศาล นับไม่ถ้วน

นั่นก็หมายความว่า กรรมดี กรรมชั่ว ก็เกิดมากมายมหาศาลเช่นกัน

จิตทำงานอย่างไม่รู้จักหยุดหย่อน หน้าที่หรือกิจของจิตมีทั้งหมดเพียง ๑๔ กิจเท่านั้น ซึ่งก็ใช้ไปเกือบหมดแล้ว

เหลือกิจเดียวเท่านั้นที่รอวันเวลา เมื่อเหตุปัจจัยต่างๆ พร้อม จิตก็จะกระทำหน้าที่สุดท้ายของชีวิตนั่นก็คือ...จุติกิจ

เมื่อจิตทำกิจสุดท้ายในภพชาตินี้แล้ว ก็เริ่มต้นปฏิสนธิกิจใหม่ทันทีในภพชาติใหม่...เฮ้อ น่าสงสาร

นี่มันโค้งสุดท้ายของชีวิตจริงๆ ?จิตรอวันเวลาทำหน้าที่สุดท้าย พูดง่ายๆ คือตาย แล้วก็ปฏิสนธิคือเกิดทันที  ที่ไหน? ก็ไปที่ชอบๆๆๆค่ะ
ชอบอะไร คุ้นชินกับอะไร ก็จะได้อย่างที่ชอบทำ ชี้ให้เห็นว่า...ตัวท่านเองนั่นแหละกำหนดภพชาติหน้าเอง ดังเช่นที่ท่านอจ.บุษกร กล่าวว่า..."ท่านนั้นละเป็นผู้รับคนเดียวทั้งสิ้นเสมอ"

ขอบพระคุณและอนุโมทนาค่ะที่เตือนสติ


หมายเหตุ: กิจ๑๔ คือ ...  ๑.ปฏิสนธิกิจ(สืบต่อภพใหม่)
  ๒.ภวังคกิจ(รักษาองค์แห่งภพ)
  ๓.อาวัชชนกิจ(พิจารณาอารมณ์ใหม่)
  ๔.ทัสสนกิจ(เห็น)
  ๕.สวนกิจ(ได้ยิน)
  ๖.ฆายนกิจ(รู้กลิ่น)
  ๗.สายนกิจ(รู้รส)
  ๘.ผุสนกิจ(รู้สัมผัสถูกต้อง)
  ๙.สัมปฏิจฉนกิจ(รับปัญจารมณ์)
๑๐.สันตีรณกิจ(ไต่สวนปัญจารมณ์๋)
๑๑.โวฏฐัพพนกิจ(ตัดสินปัญจารมณ์)
๑๒.ชวนกิจ(เสพอารมณ์)
๑๓.ตทาลัมพณกิจ(รับหน่วงอารมณ์ที่แรงต่อจากชวนะ)
๑๔.จุติกิจ(ดับสิ้นจากภพชาติ)

พี่ดา

ภาพกิจ ๑๔ ค่ะ

พี่ดา

ภาพข้างบนอาจจะเข้าใจยากเกินไป
มาดูกิจ ๑๔ ของจิต โดยใช้อติมหันตารมณ์วิถี (วิถีทางปัญจทวาร ตา หู จมูก ลิ้น กาย) เป็นตัวอย่างนะคะ