ในเรื่องของชีวิตนั้น ทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นที่ตัวเรา และสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเรามันเป็นไปด้วยความยาก เลี้ยงชีวิตได้ยาก อยู่ได้ยาก เพราะว่า ... สิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตนั้นเป็นเรื่องที่เราบงการไม่ได้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ปุถุชนก็จะต้องได้รับความรู้สึกทรมานใจบ้าง แต่ ความทรมานในบางครั้งก็ช่วยให้เราเข้าใจชีวิต เราจะได้ไม่ทิ้งโอกาสแห่งการสังเกตและการเรียนรู้
เราจะสังเกตได้อย่างไร
สังเกตจากความรู้สึกของเราว่า มีอะไรเกิดขึ้นกับเราบ้างในใจ จากสิ่งที่เกิดภายนอก เราก็คอยสังเกตใจของเราเอง และ เรียนรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในใจเรานั้นมันเป็นบาป หรือมันเป็นบุญ
จากการสังเกตเราก็จะได้เรียนรู้ว่ามันมาจากเหตุปัจจัยอะไร ถ้าเหตุปัจจัยนั้นสร้างความทุกข์ทรมานให้เรา เราก็จะได้รีบละเหตุปัจจัยนั้นออกไปเพื่ออนาคตชาติของเรา เพราะว่า ในโลกนี้ ไม่ว่าคนดี หรือคนชั่วต่างก็มีความรู้สึกอันแท้จริงของใจ ที่ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเราไม่ต้องการความทุกข์ และไม่ต้องการความผิดหวัง
…มีผู้ตั้งคำถามมาว่าเราจะใช้ความทุกข์อย่างไรให้เป็นความสุข
ไม่มีทางทำได้เลยในโลกนี้ เพราะ ทุกข์ก็เป็นสภาพของทุกข์ เป็นปรมัตถธรรมไม่สามารถเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ พระปรมัตถ์นี่เที่ยงคงทนถาวร
…เหมือนกับตั้งคำถามว่า เราจะทำฝนให้เป็นแดดได้อย่างไร ก็เหมือนกับทำความทุกข์ให้เป็นความสุขได้อย่างไร ซึ่งไม่มีทางทำได้เลย
แต่ถ้าเผื่อทำความทุกข์ที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ต่อชีวิตขึ้นมา ทำได้ค่ะ
| 
โพสต์ 2017-5-14 12:22:48
