ไม่ใช่แต่ความสุข เพลิดเพลิน เริงร่าเท่านั้น ที่มีรสชาติย้อมใจ ความรันทด ระทมทุกข์ โกรธขึ้ง ก็มีรสชาติกับเขาด้วยเหมือนกัน
หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวดเมื่อได้รับจดหมายตัดพ้อจากคนรัก เรื่องทั้งหมดล้วนเกิดจากความเข้าใจผิดแท้ ๆ อ่านเสร็จเธอก็เศร้าซึม น้ำตารินไหล แต่ไม่ทันไร ก็มีเพื่อนมาขัดจังหวะ ชวนไปกินข้าว แทนที่จะดีใจ เธอกลับขุ่นเคืองพร้อมกับรำพันในใจว่า "เวลาจะสุขก็มีขวากหนาม ครั้นจะทุกข์ก็ดันมีอุปสรรคเสียอีก"
ใครที่ตกอยู่ในภาวะเดียวกับเธอคงอยากจะเศร้าให้สมอยาก แม้จะไม่มีใครชอบความเศร้า แต่พอมันเกิดขึ้นแล้ว ก็อยากคลอเคลียเจ่าจุกอยู่กับมัน ใครมาขวางมาขัดเป็นไม่ยอมไม่เรียกว่ามันมีรสชาติชวนติดใจแล้วจะเรียกว่าอะไร
ความโกรธก็เช่นกัน นึกถึงหน้าเจ้าคนเกเรทีไรก็ให้เกิดโทสะ แต่ใจก็ยังอยากวนเวียนคิดถึงเจ้าหมอนั่น ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ แต่ก็ไม่ยอมเลิกคิดเสียที จนกินไม่ได้ นอนไม่หลับ
| 
โพสต์ 2017-6-21 10:15:08
