โค้งสุดท้ายปลายชีวิต

บุษกร เมธางกูร

อจฺจยนฺติ อโหรตฺตา......ชีวิตํ อุปรุชฺฌติ

อายุ ขียติ มจฺจานํ..........กุนฺนทีนํว โอทกํ ฯ

แปลว่า..วันคืนย่อมล่วงไป ชีวิตย่อมหมดไป อายุของสัตว์ก็ยิ่งสั้นไป ดุจน้ำในลำธาร ย่อมหมดไปฉะนั้น.

ด้วยเหตุแห่งความจริงที่สัตว์ทั้งหลายมีสภาพคล้ายกัน เพราะไม่ได้มีสภาพคงอยู่อย่างเดิม ย่อมเปลี่ยนแปร แก่เฒ่าไปตามกาลเวลา เนื่องจากเป็นสังขตธรรม ถูกปัจจับปรุงแต่ง จึงจำต้องขึ้นอยู่กับกาลเวลา ที่เราเรียกว่าวันคืน

ผู้มีปัญญาจึงควรพิจรณาให้รู้เห็นตามความเป็ฯจริง อย่าหลงเข้าใจผิดว่า ชีวิตและอายุยั่งยืนไม่แปรผัน ซึ่งจะเป็นทางให้เกิดความประมาท และปิดโอกาสที่จะทำความดีเสียได้.

ณ.วันนี้เราท่านทั้งหลาย ก็ใช้วันคืนมากันไม่น้อยแล้ว และเราเคยคิดกันบ้างไหมว่า วันคืนนั้นเราเหลือกันคนละมากน้อยเท่าใด บางคนอาจจะเหลือเพียง โค้งสุดท้ายปลายชีวิตแล้วก็ได้นะค่ะ. และตรงนี้น่าเป็นห่วงจริงๆว่า โค้งที่เดินทางไปสู่ความตายนี้เราท่านกำลังทำอะไรกันอยู่ ดีหรือชั่ว สิ่งนั้นๆมีผลอย่างไร แต่จะเป็นอย่างไรก็ตาม ท่านนั้นละเป็นผู้รับคนเดียวทั้งสิ้นเสมอ.