“คิดให้ดีนะลูก วันหนึ่งๆ เราทำตนเองให้พ้นทุกข์จริงๆ คือพ้นจากความวิปลาสมากไหม
คิดให้ดีนะลูก วันหนึ่งๆ เราสร้างภพก่อภพนับถ้วนไหม
หยุดเพลิดเพลินลงบ้างได้แล้ว ทำไปทำไม มีคำนี้ถามตนเองบ่อยๆ นะ
และตอบตนเองแบบคนดีเสียที อย่าตอบแบบชาวโลกที่ไร้ปัญญาตอบเข้าข้างตนเองนักเลย
หยุดผูกรัดตนเองกับเรื่องนอกตนที่ไม่สามารถนำไปชาติหน้าลงกันบ้าง
เพราะนั่นคือของหนักที่ถ่วงชีวิตให้ก้าวได้ช้า หรือไม่ก็คือเครื่องตรึงชีวิตไว้กับความทุกข์แท้จริง
ทุกข์ คือ สิ่งที่หนีไปได้ยากนะลูก
อย่าลืม...บ้านก็ดี สมบัติก็ดี คนรักคนถูกใจก็ดี (รวมถึงสายโลหิตด้วย)
เป็นโซ่ตรวนที่ถูกล็อกด้วยกุญแจดอกใหญ่ ที่ลูกกุญแจหล่นหาย..
รวมความว่าเราและของๆ เราเป็นทุกข์แท้นั่นเองหนทางเดียว
และกุญแจดอกเดียวเท่านั้นที่จะไขและนำให้ลูกเดินทางออกจากทุกข์ได้ คือ ญาณปัญญา”
|