มาฆบูชา

ศาลาธรรม

มาฆบูชา

ณ เวฬุวนามหาวิหาร
ถึงห้วงกาลเดือนสามปัณรสี
บังเกิดความมหัศจรรย์บนปฐพี
เหตุการณ์สี่ที่พ้นหมายได้มีมา

บังเกิดการบูชามาฆะนี้
แรกดิถีแห่งกาลพระศาสนา
โอวาทปาฏิโมกข์พระศาสดา
ธรรมเนียมแห่งพระสัมมาพุทธองค์

พ้นเก้าเดือนเคลื่อนผ่านการตรัสรู้
พระบรมครูกำหนดกฎประสงค์
การแผ่ธรรมดำเนินเส้นทางตรง
อุดมการณ์สูงส่งคือนิพพาน

ทรงให้มีหัวใจพระศาสนา
ไม่ทำชั่วนานาทุกสถาน
ทำความดีให้ถ้วนทั่วทุกกาล
ทำจิตให้พ้นพาลกิเลสไกล

ทรงให้ครูผู้สอนพระศาสนา
ไม่กล่าวร้ายนานาลัทธิไหน
ไม่ทำร้ายกายจิตของผู้ใด
มีสำรวมเป็นไปในกิจตน

รู้ประมาณในการโภชนา
สงัดชีพยาตราทุกแห่งหน
บำเพ็ญเพียรกำหนดจิตแห่งตน
ให้ล่วงพ้นมารปลักด้วยหลักธรรม

อนุสรณ์มาฆปูรณมี
คือดิถีเพ็ญเดือนสามตามฉนำ
บูชาความอัศจรรย์บารมีธรรม
และน้อมนำโอวาทมาสู่ตน.

ศาลาธรรม

ดิถีเพ็ญเด่นฟ้ามาฆมาส
ทรงประกาศหลักไว้ในการสอน
พระอรหันต์ได้ดำเนินตามขั้นตอน
การเผยแผ่สั่งสอนอบรมธรรมฯ

เพราะ.ขันตี ปรมัง ตะโป ตีติกขาฯ
พระศาสนาจึงสืบกาลมิเพลี่ยงพล้ำ
หลายพันปีที่สืบทอดสายพระธรรม
หลายประเทศที่ดื่มด่ำธรรมธารา

จึงน้อมกราบถวายปวงกุศล
แด่พระผู้เปี่ยมล้นไตรสิกขา
คือเอกองค์พระบรมศาสดา
มาฆฤกษ์กราบบูชาพระพุทธองค์