๛ วิสาขะบูชา ๛

บุษกร เมธางกูร

เพ็ญเดือนหก

ความทุกข์ยากมากล้นบนพื้นโลก
น้ำตาโศกไหลรินไม่สิ้นสาย
ภัยพิบัติของจิตและร่างกาย
เกิดมากมายเพราะทิฏฐิริผิดไป

จวบวันศุกร์เดือนหกตกปีจอ
แปดสิบปีก่อนพอศอพุทธสมัย
พระมหาบุรุษผู้เกรียงไกร
ประสูติอย่างยิ่งใหญ่ ณ ลุมพินี

เจริญกาลผ่านมาสามสิบห้าวรรษ
โสมระบัดเรืองแสงแห่งรังสี
ปีมะเส็งวันอังคารวิสาขปุณมี
ปฐพีกึกก้องซ้องบุญญา

พระมหาบุรุษเอกของโลก
พบทางพ้นทุกข์โศกสิ้นปัญหา
ประจักษ์ถ้วนในไตรลักษณา
ดับอวิชชาตัณหาสิ้นเชื้อไฟ

ตรัสรู้อริยสัจสี่ประการ
ณ ร่มโพธิสถานสุขสมัย
ทรงแจกธรรมด้วยกรุณาแก่เวไนย
โลกเริ่มไร้ร้อนรนปนน้ำตา

ทางสายกลางสร้างอริยะละโศกจิต
ธรรมโอสถล้างพิษที่ฉาบหนา
จากดวงจิตของผู้มีศรัทธา
เกิดปัญญารู้กระทำนำนิพพาน

สี่สิบห้าปีผ่านช่วงกาลนั้น
โลกก็พลันมากด้วยความสุขศานต์
พระพุทธองค์ทรงมอบธรรมาภิบาล
ดุจสายธารสร้างชื่นแก่ชาวชน

ปีมะเส็งวันอังคารกาลราตรี
วิสาขวิถีเดือนหกอีกหน
ความสูญเสียครั้งใหญ่แห่งสกล
พระทศพลทรงเข้าสู่ปรินิพพาน

ในบัดนี้เพ็ญวิถีเดือนหกอีกครา
น้อมกุศลบูชา ณ สถาน
ทรงประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน
กราบพระผู้พิชิตมารผู้เลิศคุณ



บุษกร  เมธางกูร