เรียนไม่ดีก็มีโทษได้

บุษกร เมธางกูร

เรียนไม่ดีก็มีโทษได้.


เรียนไม่เป็นก็มีโทษ แต่โดยคนทั่วๆไปนั้นไปเข้าใจว่า.. การเรียนธรรมเป็นของดี มีประโยชน์ แต่ถ่ายเดียว

ใครจะทราบว่าการเรียนธรรมก่อให้เกิดทุกข์โทษ มีหรือไม่?

พุทธดำรัสตอบ “.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

บุรุษเหล่าบางพวกในพระธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรมคือ...

สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา อุทาน อิติวุตตกะชาดก อัพภูตธรรม เวทัลละ

บุรุษเหล่าเหล่านั้นเล่าเรียนธรรมนั้นแล้ว ย่อมไม่ไตร่ตรอง เนื้อความแห่งธรรมเหล่านั้น ด้วยปัญญา ธรรมเหล่านั้นย่อมไม่ควรซึ่งการเพ่งแก่บุรุษเปล่าเหล่านั้น

บุษกร เมธางกูร

ผู้ไม่ไตรตรองเนื้อความด้วยปัญญา บุรุษเปล่าเหล่านั้น เป็นผู้มีความข่มผู้อื่นเป็นอานิสงส์ (เรียนเพื่อข่มผู้อื่น) และมีการเปลื้องเสียซึ่งความนินทาเป็นอานิสงส์

(เรียนเพื่อให้คนตำหนิมิได้) ย่อมเล่าเรียนธรรม
ก็กุลบุตรทั้งหลายย่อมเล่าเรียนธรรม เพื่อประโยชน์อันใด บุรุษเหล่าเหล่านั้นย่อมไม่ได้เสวยประโยชน์แห่งธรรมนั้น

ธรรมเหล่านั้นอันบุรุษเหล่านั้นเรียนไม่ดีแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน ข้อนั้นเป็นเพราะอะไร เพราะธรรมทั้งหลายอันตนเรียนไม่ดีแล้ว.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบ

.“เหมือนบุรุษผู้มีความต้องการด้วยงูพิษเสาะหางูพิษ เที่ยวแสวงหางูพิษ เขาพึงพบงูพิษตัวใหญ่พึงจับงูพิษนั้นที่ขนดหรือที่หาง งูพิษนั้นพึงแว้งกัดเขาที่มือ ที่แขน หรือที่อวัยวะใหญ่น้อยแห่งใดแห่งหนึ่ง

เขาพึง ถึงความตาย หรือความทุกข์ปางตาย มีการกัดนั้น

เป็นเหตุข้อนั้นเป็นเพราะเหตุไร เพราะงูพิษที่ตนจับ ไม่ดีแล้ว”

จาก....อลคัททูปมสูตร มู. ม. (๒๗๘)

ด้วยเหตุนี้ การที่เราท่านได้มาเรียน ไปเรียนพระธรรมนั้นๆ จะที่ไหนก็ตาม นับได้ว่าเป็นเรื่องที่ควรแก่การพิจารณาจุดประสงค์ของการเรียนธรรมเป็นอย่างมากเลย

และที่สำคัญคงต้องเรียนเพื่อรู้ และจะได้นำมาปฏิบัติเพื่อละกิเลสในตน จึงจะได้ประโยชน์แท้ไม่เป็นโทษนั่นเอง.