ต้องพบพานความเปลี่ยนแปร

บุษกร เมธางกูร

ไม่มีสิ่ใดเลยที่จะพ้นหลัก อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไปได้ แม้ว่าเราจะเฝ้าดูแลเอาใจใส่อย่างดีก็ตาม

ยิ่งใจคนด้วยแล้ว ยิ่งยากนัก ด้วยเพราะสิ่งแวดล้อม อุปนิสัย และกิเลสที่เป็นปัจจัยสำคัญ ที่จะผันจิตใจให้ใคร่ในอารมณ์ที่ตนต้องการ และผลักไสให้ไกลจากตนเมื่อประสบสิ่งที่ไม่ปรารถนา ความรู้สึกเหล่านี้นี่ละ จะเป็นมลพิษที่ทำลายความสุข ความสามัคคีให้สะดุดหยุดลงไป

นอกจากนี้กาลเวลาที่นำพาชีวิตย่องไปสู่ความเสื่อม ความชรา และปลิดปลงลงไปในที่สุดเหมือนกันทุกคน นี่ละที่ทำให้ " ต้องพบพานความเปลี่ยนแปรแม้ใส่ใจ "

บุษกร เมธางกูร

ต้องพบพานความเปลี่ยนแปรแม้ใส่ใจ

มองดูความเหี่ยวเฉาของเหล่าพฤกษ์
ได้ตรองตรึกหน้าที่ดูแลสวน
คำนึงถึงขั้นตอนนึกทบทวน
ว่าไม่ควรหรือควรทำสิ่งใด

การรดน้ำพรวนดินตามถิ่นที่
ทำพอดีไม่พร่องที่ตรงไหน
การใส่ปุ๋ยให้ยารักษาใบ
ก็ทำไว้จำเพาะเหมาะเวลา

การปลิดใบแต่งกิ่งทิ้งก้านด้อย
ก็หมั่นคอยดูแลตัดรักษา
การเสริมหลักปักคานให้พาดพา
ก็เพียรทำตลอดมาอย่างพอดี

แต่สิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้
คืออากาศที่เลวร้ายผันวิถี
กับศัตรูที่อยู่ใต้ปฐพี
มดด้วงมีเส้นทางสร้างรวงรัง

อากาศเย็นเป็นพิษทำลายใบ
ร้อนเกินไปไหม้ใบร่วงผุฝัง
มดแมลงแฝงดินซ่อนรวงรัง
ด้วงเจาะยังโคนไม้ให้หักลาญ

มองดูความเหี่ยวเฉาของเหล่าพฤกษ์
ได้ตรองตรึกความจริงสิ่งแก่นสาร
ทุกสิ่งล้วนไม่อาจบัญชาการ
ต้องพบพานความเปลี่ยนแปรแม้ใส่ใจ.

พี่ดอกแก้ว