ดับมาร
ชอบชังที่ฝังจิต
ก็เพราะพิษโมหะพราง
กิเลสหนาปัญญาจาง
ไฟจึงเผาเถ้าฤดี
พินิจพิศให้ซึ้ง
จะสาวถึงความหมองศรี
เพราะพิษกิเลสมี
อยู่ที่ตนจึงทนทุกข์
โทษไปในหลายสิ่ง
โทษจังจริงไม่สร้างสุข
โทษเขาทำเราทุกข์
โทษทุกข์ยุคที่ทุกข์ใจ
ชอบมองออกนอกตน
ชอบสืบค้นคนไหนไหน
ชอบกล่าวหาใครใคร
ชอบปล่อยใจไร้ปัญญา
จึงมีทุกข์กลุ้มรุม
จึงมีกลุ่มร่วมปรึกษา
จึงมีมุมน้ำตา
จึงถึงคราจมทุกข์นาน
มาเถิดออกจากมุม
มาสร้างกลุ่มอวสาน
มาเดินทางนฤพาน
มาดับมารให้สิ้นมนต์.
หน้า:
[1]