ดับมาร

พี่ดอกแก้ว

ชอบชังที่ฝังจิต
ก็เพราะพิษโมหะพราง
กิเลสหนาปัญญาจาง
ไฟจึงเผาเถ้าฤดี

พินิจพิศให้ซึ้ง
จะสาวถึงความหมองศรี
เพราะพิษกิเลสมี
อยู่ที่ตนจึงทนทุกข์

โทษไปในหลายสิ่ง
โทษจังจริงไม่สร้างสุข
โทษเขาทำเราทุกข์
โทษทุกข์ยุคที่ทุกข์ใจ

ชอบมองออกนอกตน
ชอบสืบค้นคนไหนไหน
ชอบกล่าวหาใครใคร
ชอบปล่อยใจไร้ปัญญา

จึงมีทุกข์กลุ้มรุม
จึงมีกลุ่มร่วมปรึกษา
จึงมีมุมน้ำตา
จึงถึงคราจมทุกข์นาน

มาเถิดออกจากมุม
มาสร้างกลุ่มอวสาน
มาเดินทางนฤพาน
มาดับมารให้สิ้นมนต์.