เป็นห่วงจริงๆ

ศาลาเสือพิทักษ์

ถ้าจะถามความรู้สึกจากใจพ่อที่เห็นพฤติกรรมของลูกๆนั้น พ่อรู้สึกว่า ลูกหลายๆคนนั้นแปรเปลี่ยนไปมาก ซึ่งต่างกับการปรับเปลี่ยนชีวิตเมื่อสมัยก่อน

แปรเปลี่ยนไปเพราะ.......ไกลดี แต่ใกล้ชั่ว

   ส่วนการปรับเปลี่ยน หรือปรับปรุง เพราะ......ไกลชั่ว  ใกล้ดี

นานมาแล้ว แต่ละคนกุลีกุจอเพื่อหาความรู้ทางธรรม เพื่อสร้างความสามารถในการเจริญสติปัญญา ใช้ชีวิตพยายามทุกอย่างอันจะนำไปสู่ชีวิตที่ดี มีสัมมาคาระวะ อ่อนน้อมถ่อมตน ขยันสวดมนต์ ขยันแผ่เมตตา ขยันฟังธรรม ขยันจำขยันจำ ขยันดูใจตน ขยันเตือนใจตน เช่นที่กระทบคือวิบาก แต่ที่กำลังกระทำคือกรรม จนกระทั่งเจริญอยู่ในศีล สมาธิ ปัญญา ใช้ความวิริยะไปในทางที่เป็นกุศล  อย่างนั้นเรียกว่าปรับเปลี่ยน หรือปรับปรุงตน


มาบัดนี้ ความแปรเปลี่ยน หรือแปรปรวนได้เกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่องในชีวิตลูก หรือเรียกว่าปล่อยไปตามยถากรรม ไม่มีสติรู้กระทบว่าเป็นวิบาก ไม่เคยสังเกตุว่า นี่วิบากไม่ดี นี่วิบากดี แต่มีตนเป็นผู้รับกระทบเต็มที่ และมองไม่ถูกมาก คือมองว่าเขาผู้นั้น เขาผู้นี้ทำเป็นตน และสนองตอบสิ่งเร้าด้วยทิฏฐิเสียมาก  ความอ่อนน้อมความน่ารักค่อยๆแปรเปลี่ยนไปเป็นความกระด้างมากขึ้น บางคนถึงขนาดไม่กลัวชาติหน้า หรือลืมไปเลยว่ามีชาติหน้าก็มี มีเวลาให้กับอารมณ์ภายนอกมีบทบาทเต็มที่ สรุปสั้นๆก็คือไม่มีหิริ โอตัปปะเหมือนสมัยก่อนนั่นเอง.


ทำให้พ่อรู้สึกว่าไม่อยากเตือนแล้ว เพราะมองดูว่า ยังมีความพอใจที่จะติดตะรางชีวิตกันอย่างไม่สยองสยอง เมื่อตนไม่รักตนแล้ว จะหยิบยื่นอะไรให้เล่า เพราะสิ่งนั้นๆเป็นสิ่งที่ลูกไม่ได้พอใจ.


แต่จงรู้ไว้นะลูกว่าพ่อตามดู ตามช่วย ตามแผ่เมตตา และอธิฐานให้บุญที่พ่อเพียรทำมาทั้งปวง มาช่วยปรากฏเป็นนิมิตให้แก่ลูกๆยามต้องเดินทางจากภพสู่ภพกัน และถ้าบุญเราพ่อลูกมีร่วมกันเพียงพอ ขอจงมีเส้นทางเดินอันจะนำออกจากทุกข์แห่งวัฏฏสงสารได้เทอญ.


  ทบทวนชีวิตกันบ้างนะลูก เวลามีน้อยลงกันแล้ว เดี๋ยวจะสร้างทางไปสุคติไม่ทัน

                                             เป็นห่วงลูกจริงๆ

                                                  พ่อเสือ.
                                                 ๑๙  มกราคม ๒๕๖๓