คุณเอ๋ย...คุณครู

พี่ดอกแก้ว

คุณเอ๋ย...คุณครู
ท่านคือผู้ประสิทธิ์วิชชาให้
อนุเคราะห์ขยายอรรถชัดความนัย
กระจ่างใจต้องความตามวิธี

เพียรบ่มเพาะเกาะเกี่ยวไม้เรียวรัก
กระหวัดสัก..รอย..อดทนบนศักดิ์ศรี
ให้กลับตัวกลับใจใฝ่รักดี
สมกับที่เกิดมามีค่าคน

ท่านโอบเอื้อเกื้อศิษย์ด้วยเมตตา
ดุจนาวาบรรทุกผู้อยู่กลางหน
โต้กระแสชลากล้าผจญ
ขึ้นฝั่งชลพ้นห้วงจากบ่วงพาล

แม้นศิษย์ดื้อถือวาทะระรานจิต
ยังอุทิศเวลามาเพียรขาน
ให้รักตนรักรู้วิชาการ
และเชี่ยวชาญเพื่อชนม์ได้พ้นภัย

พระคุณท่านนั้นเหลือจะแทนทด
เกินกำหนดกล่าวขานเทียบสิ่งไหน
น้อมเกศก้มประนมกรด้วยอ่อนวัย
กราบดวงใจด้วยเคารพนบนอบเอย

พี่ดอกแก้ว

กลางนทีสีทันดรย้อนสมัย
อาชาไนยเอกบุรุษพิสุทธิ์ศรี
ตั้งมโนปณิธานหาญฤดี
หมายเสรีช่วยสัตว์ให้พ้นภัย

สี่อสงไขยกาลผ่านล่วงแล้ว
ประทีปแก้วงามผ่องต้องสมัย
ตรัสรู้พระธรรมโปรดเวไนย
ปฐพีสะเทือนไหวประกาศคุณ

ความไพเราะเสนาะโสตยามโปรดสัตว์
ทรงดำรัสธรรมกถามาเกื้อหนุน
ให้บรรลุทั่วธรรมเพื่อค้ำจุน
ดั่งอรุณผลิบัวบานบนลานธรรม

ทรงสอนครูรู้ปิโยทุกโอกาส
ครุชาติควรบูชิตจิตเลิศล้ำ
ภาวนีโยพร้อมเพื่อน้อมนำ
วัตตาจะรู้พร่ำแถลงมนต์

วจนักขโมไม่โอ่ถ้อย
อดทนคอยสดับรับเรื่องหน
คัมภีรัญจะ กถังกัตตารู้เบื้องกล
แสดงธรรมล้ำล้นละเอียดความ

โน จัฏฐาเน นิโยชเย
ไม่ซวนเซพาหลงเข้าพงหนาม
สอนให้ศิษย์ได้พ้นความต่ำทราม
เป็นนิยามกัลยาณมิตรคือจิตครู

ความงดงามในโลกหล้าจึงปรากฏ
จากครรลองของบทจากผู้รู้
เฝ้าอบรมให้ศิษย์พินิจดู
ฝึกให้รู้ความเป็นไปในวิชา

ขอก้มกราบบูชาค่าคุณท่าน
อภิวันผู้มอบพระศาสนา
คือพระพุทธองค์ทรงสัมมา
อีกสังฆาและครูผู้รู้ธรรม

ปาเจราจริยา โหนฺติ คุณุตฺตรานุสาสกา
ปญญาวุฑฺฒิกเรเตเต ทินฺโนวาเท นมามิหํ

พี่ดอกแก้ว

อาจาริยคุณ

คือเรือพายหมายพาหาฟากฝั่ง
ทุ่มพลังคัดท้ายไม่หน่ายหนี
หวังส่งศิษย์สู่ดินถิ่นเสรี
ไร้คลื่นลมตามตีกระทบกาย

คือร่มไม้ให้เงาคราวรุ่มร้อน
กล่อมใจให้โอนอ่อนผ่อนกระหาย
บังแดดกล้าพาพ้นอันตราย
ให้ความเย็นคลุมกายยามวัยเยาว์

คือแม่แบบแนบคมบ่มความแกร่ง
ขัดกรวดให้มีแสงสวยเสลา
กลายเป็นเพชรงามพรายประกายเงา
จากกรวดเขลาเปลี่ยนไปได้ปัญญา

คือผู้มีกัลยาณธรรมนำเอิบอาบ
เจ็ดประการซึมซาบในสิกขา
เปี่ยมปิโยครุภาวนียา
วัจนักขโมวัตตาผู้นำทาง

อุดมธรรมคัมภีรัญจกะถังกะตา
สอนวิชาปฏิบัติไม่ขัดขวาง
โนจัฏฐานเนฯไม่อำพราง
บอกเส้นทางถูกให้ศิษย์ได้ดี

คืออาจาริยคุณหนุนเกื้อศิษย์
กัลยาณมิตรนำทางอย่างสุขศรี
ปาเจราสักการ์อาจารีย์
อนึ่งนี้ข้าน้อมเคารพคุณ

พี่ดอกแก้ว

พระคุณท่านนั้นเหลือจะแทนทด
เกินกำหนดกล่าวขานเทียบสิ่งไหน
น้อมเกศก้มประนมกรด้วยอ่อนวัย
กราบดวงใจด้วยเคารพนบนอบเอย

พี่ดอกแก้ว

ขอบูชาพระคุณครูผู้กูลเกื้อ
เสียสละจุนเจือเพื่อศึกษา
ขอกราบครูผู้ให้ปวงวิชา
จากศิษยาด้วยเคารพนบพระคุณ


น้องกิ้ฟ

พี่ดอกแก้ว

ครูบาอาจารย์ที่ท่านประธานความรู้มาให้
อมรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดี
ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที
ขอกุศลบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น

ครูมีบุญคุณจึงขอเทิดทูนเอาไว้เหนือเกล้า
ท่านสั่งสอนเรา อมรมให้ให้เราเว้น
ท่านอุทิศไม่คิดคความยากเย็น
รู้จักเจนเฝ้านำเฝ้าแนะมิได้อำพราง

พระคุณที่สามงดงามแจ่มใส
แต่ใครหนอใครเปรียบเทียบครูไว้เป็นเรือจ้าง
พลาดความจริงยิ่งิดยิ่งเห็นว่าผิดทาง
มีใครไหนบ้างแนะนำแนวทางอย่าครู

บุณเคยนำมาแต่ปางใดๆเรายกให้ท่าน
ตั้งใจกราบกรานระลึกคุณท่านกตัญญู
โรคและภัยอย่าแพรวพรานคุณครู
ขอกุศลผลบุญให้ครูเป็นสุขชั่วนิรันดร์

พี่เณร