คงต้องบอกว่า จำนวนเงินไม่ใช่ประเด็นสำคัญแต่ความตั้งใจคือเจตนาที่เสียสละทรัพย์เพื่อความกตัญญูกตเวทิตาเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะเราแต่ละคนยังเป็นนักเดินทางที่มีการเตรียมตัวมาต่างกันจึงทำให้มีความพร้อมต่างกัน บางคนก้าวสั้นบางคนก้าวยาว แต่เราทุกคนก็มีความพร้อมที่จะก้าวเดินไปความพร้อมของเราจึงไม่ได้เกี่ยวกับจำนวนเงิน แต่เป็นความพร้อมที่จะทำดี และความพร้อมจะทำดีของเราแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน แต่ก็ไม่เป็นเรื่องที่น่าเสียหายขอเพียงให้เรามีความพร้อมที่จะก้าวไปในเส้นทางอย่างมั่นคง คือ มีสติสัมปชัญญะความพร้อมตรงนี้สำคัญที่สุด
ถ้าทุกคนยังจำได้ว่าจะมีหนังสือเล่มหนึ่งที่จะต้องอ่านก่อนเข้าปฏิบัติ คือ “บันไดสู่สติปัฏฐาน” ในหนังสือเล่มนั้นหลวงพ่อท่านสอนให้เราต้องก้าวไปทีละก้าวอย่างมีสติสัมปชัญญะพิจารณาไปตามลำดับเพื่อให้เกิดญาณปัญญา และในญาณปัญญาทั้ง 16 หรือโสฬสญาณก็ยังเป็นลำดับเป็นขั้นเป็นตอนไป
การทำความดีก็เช่นเดียวกันที่เราต้องมีสติสัมปชัญญะที่จะพิจารณาว่าอะไรเป็นความดี? อะไรเป็นโอกาส? และอะไรเป็นความสามารถ?เมื่อเรารู้ว่าการทำบุญเลี้ยงพระเป็นความดีเพราะก่อให้เกิดประโยชน์แก่พระสงฆ์เกิดประโยชน์แก่ตนที่ได้ละความมัจฉริยะหรือหวงแหนในเงินทองของตน และเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามความกตัญญญูกตเวทิตาธรรม คือความรู้คุณและตอบแทนคุณของหลวงพ่อด้วยการถวายกุศล รู้ว่าการทำบุญเลี้ยงพระในวันนี้เป็นโอกาสสำคัญที่หนึ่งปีมีเพียงหนึ่งครั้งและเป็นโอกาสที่มาถึงในขณะที่เรายังมีความสามารถมาร่วมงานหรือร่วมบริจาคเงิน และรู้ว่าเรามีความสามารถที่จะร่วมกับกิจการกุศลนี้ได้เพราะยังมีกำลังแรงกายในการเดินทางไม่ติดภาระธุระ หรือกำลังทรัพย์ที่พร้อมจะบริจาค ก็ขอให้รีบทำทันทีด้วยความภเต็มใจเพราะเวลาของเราเหลือน้อยแล้ว
| 
โพสต์ 
