จะต้องมีความจริงใจต่อกัน

พี่ดอกแก้ว

ธรรมดาคนเราอยู่ด้วยกันมากๆ ไม่ว่าจะอยู่ในครอบครัวเดียวกัน เป็นญาติมิตรกัน หรือเป็นเพื่อนร่วมงานกัน จะต้องมีความจริงใจต่อกัน มีความหวังดีต่อกัน

ไม่ควรนิ่งดูดายเมื่อเห็นอีกฝ่ายหนึ่งทำผิดพลาดหรือกำลังถึงความวิบัติ ควรต้องแสดงน้ำใจยื่นมือเข้าช่วยเหลืออย่างใดอย่างหนึ่งที่เห็นสมควร

สิ่งที่คนอยู่ด้วยกันเบื้องต้นก็คือ เตือนสติกัน ในเมื่ออีกฝ่ายกำลังหลงผิด แนะนำกัน ในเมื่ออีกฝ่ายยังไม่รู้อะไร และห้ามปรามกัน ในเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งกำลังประกอบกรรมทำชั่ว

พี่ดอกแก้ว

๑. เตือนสติกัน ในเมื่ออีกฝ่ายกำลังหลงผิด เพราะว่าคนเราทำอะไรผิดพลาดได้เสมอ หากขาดการพิจารณาให้รอบคอบเสียก่อน ดังนั้นเมื่อเห็นว่าเขาทำผิด ทำไม่ถูกก็ควรเตือนสติเขา บอกถึงความไม่ถูกต้อง

๒. แนะนำกัน ในเมื่ออีกฝ่ายยังไม่รู้อะไร ก็ต้องแนะนำเขาว่าควรทำอย่างไร หรือแนะนำให้เขาทราบว่าสิ่งใดควรทำอะไรไม่ควร แนะในรู้ถึงสิ่งใดเป็นเหตุแห่งความเสื่อม สิ่งใดเป็นเหตุแห่งความเจริญเป็นต้น

๓. ห้ามปรามกัน ในเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งกำลังประกอบกรรมทำชั่ว โดยชี้ให้เห็นภัยที่จะตามมาจากการกระทำนั้นๆ พยายามทำให้เขาหายจากการหลงผิด ด้วยอุบายต่างๆ เช่นพาไปจากสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี

การอยู่ร่วมกันควรปฎิบัติดังนี้ แต่ก็ต้องเต็มไปด้วยความหวังดีเป็นที่ตั้ง

พี่ดอกแก้ว

ส่วนผู้ที่ถูกเตือน ถูกแนะนำ ก็ควรจะมองให้ถูกถึงความหวังดีของผู้เตือนด้วยไม่ควรโกรธเคือง หรือพูดจาใส่หน้าว่า..ไม่ใช่ธุระ การอยู่ร่วมกันเตือนกัน แนะนำกันเป็นสิ่งที่ดี

คนดีย่อมมองเห็นคนที่เตือนสติ หรือแนะนำตนเองนั้นให้ดี เสมือนผู้ที่มาบอกขุมทรัพย์ให้ตน ให้ความเคารพรักคนนั้นไม่เสื่อมคลาย

ส่วนคนไม่ดีมักจะไม่พอใจเมื่อมีคนมาเตือน ไม่ยอมรับฟังกลายเป็นคนที่เตือนไม่ได้ แหละเมื่อต้องได้รับผลที่ตนทำไว้ ก็จะถูกทอดทิ้งให้อยู่โดดเดี่ยว สู้ชะตากรรมตามลำพัง.

และ คำว่าคุณธรรมนั้นนอกจากจะต้องมีความจริงใจแล้ว ยังต้องไม่เบียดเบียน เราเองต้องมีความข่มใจ และมีความสำรวมด้วย

ด้วยความปรารถนาดีค่ะ

บุษกร เมธางกูร.