หลวงพ่อท่านสอนให้รู้จัก “ปุพเพ จะ กตปุญญตา”เพื่อให้กำลังใจว่าเราก็มีความดีงามในอดีตส่งมาและท่านก็สอนให้ทำกรรมใหม่ที่ดีด้วย “อัตตสัมมาปณิธิ”เพื่อมิให้ชะล่าใจกับการใช้ชีวิตยามสุขสบายโดยมีพื้นฐานความคิดว่า “เที่ยง” หรือ“นิจจัง” รวมทั้งไม่ย่อท้อกับผลกรรมไม่ดีที่กำลังส่งมาให้เราประสบอยู่ด้วยการงอมืองอเท้ารอให้กรรมสิ้นผลไปเองหรือโทษแต่กรรมเก่าโดยไม่ทำกรรมใหม่ให้ดี
ดังนั้น ถ้อยคำสุดยอดอีกคำหนึ่งของหลวงพ่อที่ลูกศิษย์มักจะเอาไปปลุกปลอบใจตนเองคือ“ที่กระทบคือวิบาก ที่กำลังกระทำคือกรรม” วิบากคือของเก่า ให้ผลแล้วก็หมดสิ้นไป กรรมคือการกระทำใหม่ ที่รอไปให้ผลในปฏิสนธิกาล ปวัตติกาล และภายหลังจากนั้นไปจนหมดแรงกลายเป็นอโหสิกรรม
ข่าวคราวทางหน้าหนังสือพิมพ์ที่เราพบล้วนเป็นเรื่องราวของวิบากทั้งวิบากของผู้อื่น ทั้งวิบากของเราเอง เราจึงมีหน้าที่ต้องทำกรรมใหม่เพื่อให้วัฏฏะที่ยังมีอยู่หมุนไปในถนนที่ราบรื่นไม่ขรุขระการวิพากษ์วิจารณ์ตำหนิติเตียนเป็นกรรมใหม่ที่เราต้องได้รับผลเองยิ่งถ้ากระทำด้วยความเผ็ดร้อนอาฆาตโกรธแค้นก็ยิ่งมีผลสนองคืนด้วยความรุนแรงเช่นเดียวกัน และกรรมส่วนตัวที่เราทำลงไปแล้วก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาได้เลย ด้วยเหตุนี้ สิ่งที่ควรทำมากที่สุดคือการรับมือกับวิบากด้วยอัตตสัมมาปณิธิ
วิบากคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้แล้วแต่เราเปลี่ยนแปลงกรรมของเราได้เสมอ การพัฒนาชีวิตด้วยการทำกรรมใหม่ที่ดีเพื่อตอบโต้วิบากที่ไม่ดีจึงเป็นเสมือนการสะเดาะห์เคราะห์หรือการตัดกรรมโดยตรงการทำกรรมใหม่ที่เป็นอกุศลเพื่อตอบโต้วิบากที่ไม่ดีก็เท่ากับเราทำลายชีวิตให้เสียหายไปด้วยมือตนเอง
|