กระเป๋าใจ

บุษกร

เราแต่ละคนมาจากแดนไกล ไกลเกินความทรงจำกันได้ ทุกคนล้วนแต่หอมสัมภาระกันมามากมาย เกินที่จะชั่งตวงวัดได้ และณ.จุดนี้ภพนี้ ต่างก็ยังเป็นผู้เพียรพยายามเพื่อกอบโกย “ขยะ” ลงในกระเป๋าใจ โดยต่างมิรู้ว่า มันแน่นหนาและหนักเกินไปแล้ว

หยุดสักครู่.....และหันกลับมาดูสัมภาระในกระเป๋า

สังเกตว่า สิ่งที่เราแต่ละคนขวนขวายเพื่อได้มานั้น สิ่งนั้นๆ[color=#แ0099]สร้างสุขหรือทุกข์ให้แก่ท่านบ้าง ของ (อารมณ์ )บางอย่างนั้น ยิ่งเก็บไว้ก็ยิ่งเหมือนสิ่งบูดเน่าที่หมักหมม รังแต่จะส่งกลิ่นทำร้ายใจได้อย่างมากมาย

บุษกร

อารมณ์ที่มากระทบ อันเกิดจากแรงกรรมแห่งวิบากอกุศล ไม่ว่าจะหนักหนาสักเพียงใด อารมณ์เหล่านั้นก็ย่อมผ่านไปตามธรรมดา

แม้กระทั่งความสุขใจ ความพอใจนานาประการ จากหลากเรื่องหลายคนนั้น ก็เป็นเพียง สิ่งที่ต้องตาต้องใจเพียงชั่วครู่ แล้วก็ผันแปรไปตามสภาพธรรม

รีบถ่ายเทขยะในใจ แต่อย่าทอดถอนคร่ำครวญไปเลย เพราะหนทางที่ยาวไกลข้างหน้า ถ้าท่านไม่ปลดภาระใจลงบ้าง ท่านเองนั่นแหละจะเป็นผู้เดินทางที่มีสัมภาระมากมาย เหนื่อยและหนัก โดยไม่มีใครช่วยท่านได้เลย.

ด้วยความปรารถนาดีค่ะ
บุษกร เมธางกูร