รอยกรรม

บุษกร

อันยศศักดิ์อัครฐานตระการทรัพย์
หาใช่รับประกันถึงนิสัย
ตระกูลวงศ์พงศ์เผ่าจากเหง้าใด
ก็มิใช่วัดคุณค่าว่าเป็นคน

ทรัพย์สมบัติมากล้นปรนเปรอให้
ก็เป็นเพียงเครื่องไร้ความขัดสน
หากศีลทานราญบิ่นสิ้นกมล
คำว่าคนก็หมดค่าราคาบุญ

อยู่ตรงไหนในความเป็นมนุษย์
ที่สูงสุดปัญญาพาอุดหนุน
คือเมตตาอารีมีค่าคุณ
รู้จักบุญจักบาปทราบเรื่องกรรม

แม้นต่ำต้อยด้อยยศลดสรรเสริญ
ก็มีสิทธิจำเริญความเลิศล้ำ
ให้มีค่าควรคนบนรอยกรรม
เพื่อสร้างธรรมสร้างทานสานความดี.

บุษกร

ในสังคมมนุษย์ ต่างแบ่งแยกชนชั้นวรรณะ แบ่งพวกพ้อง แบ่งกันไปหลากหลายชนิด ...แต่ทว่าจะมีใครบ้างนะที่ล่วงรู้ถึงความแตกต่างของชีวิตได้

รอยกรรม ที่ต่างทำมานั่นเอง เป็นตัวบ่งชี้ถึงชีวิตที่แตกต่าง ต่างด้วยชาติตระกูล ต่างด้วยความเป็นอยู่ ต่างเพศ ต่างด้วยความรู้ ฯลฯ.

แต่ถึงกระนั้นกรรม ก็ยังคงความยุติธรรมที่สุดอยู่เสมอมา...ใครทำอย่างไรไว้ย่อมต้องได้รับผลของการกระทำนั้นเพียงผู้เดียว

หยุดความคิดแล้วหันมาพิชิตกรรมกันดีกว่า ด้วยการเดินตามทางแห่งการตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลีกและปลีกตนออกจากความหลง หยุดการดำรงชีวิตด้วยโมหะอวิชชา


หันเข้าหาพระธรรม เมื่อนั้นธรรมรสแห่งธรรมย่อมจะหยุดรอยกรรมได้อย่างแน่นอน.

ด้วยรักและจริงใจ
พี่ดอกแก้ว.