แปรเปลี่ยนไป

พี่ดอกแก้ว

สิ่งดีงามยามต้นเมื่อพ้นสมัย
กลายกลับไปเป็นสิ่งไม่หรรษา
ความดีงามมีอยู่เพียงชั่วครา
ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงแฝงเสื่อมโทรม

สิ่งดีงามยามแรกมักแปลกเหลือ
เกิดความเชื่อพลุ่งพล่านปานฮือโหม
เมื่อไฟแห่งศรัทธาเริ่มล้าโซม
ความไม่ดีจู่โจมเข้าจับตา

สิ่งดีงามยามรุ่งดูเรืองรอง
ไร้ความหมองเป็นที่ควรห่วงหา
เมื่อร่วงโรยก็หม่นจนชัดตา
สิ้นคุณค่าเพราะริ้วรอยคอยรังควาญ

ไม่ว่าเป็นบุคคลหรือสิ่งของ
ย่อมต้องมีวันหมองเนื้อสสาร
เพราะขาดไร้ซึ่งพัฒนาการ
จึงถึงวารอับเฉาน่าเศร้าใจ