ความลวง

บุษกร เมธางกูร

ความลวงในโลกแห่งมายานี้ช่างมีมากมายยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นก็ยังด้อยอำนาจกว่าความลวงแห่งอวิชชา เพราะอวิชชาคือความไม่รู้ในเรื่องราวแห่งอนัตตาธรรมนี้เอง ทำให้เกิดความลำพอง ความกระหยิ่มใจในชีวิต จนบังเกิดความนึกคิดที่แฝงไปด้วยวิปลาสธรรมนั่นเอง

ต่างจึงพากันลุ่มหลงในสุข และช่วงชิงกัน แข่งขันกันเพื่อได้มาในสุขอันจอมปลอบนั้นเสมอมาตราบนานเนาว์

ลองหยุดเคลื่อนไหวความทะยานอยาก และมุ่งทำความ รู้สึก ให้ถูกตรงกับสภาพธรรมที่จริงแท้เท่านั้น เงาร้ายที่ปกปิดความจริงแห่งอนัตตาก็จะสลายขาดลงจากอำนาจความลวงชีวิตลงได้

ความรู้สึกที่เกิดจากปัญญาที่ส่องสาดชัดเจนในเรื่องไตรลักษณ์นี้เท่านั้น ที่จะสามารถหยุดยั้งการสั่งสมกรรมกิเลส และเป็นเหตุให้ชีวิตนี้หลุดพ้นไปจากปัญหาและความุกข์ได้ในที่สุด.