รับมรดก

พี่ดอกแก้ว

เมื่อผืนดินมรดกตกมาถึง
ภาระตรึงชีวีที่เป้าหมาย
จะขายทิ้งก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย
จะไม่ขายก็ต้องคิดเข้าดูแล

ผืนดินใหญ่จะหาใครมาช่วยเหลือ
ก็ในเมื่อทุกชีวีมีแต่แผล
แต่ละคนป่วยเป็นโรคและอ่อนแอ
ต้องไขแก้ผู้ช่วยก่อนค่อยสอนงาน

ให้อาหารกายใจไปสู้โรค
ลบความโศกความเหยาะแหยะน่าสงสาร
ขัดกายสีฉวีวรรณกล่อมสันดาน
ให้เสื้อผ้าอาคารที่อุ่นกาย

พัฒนาความรู้ให้ผู้ช่วย
สอนให้ด้วยอดทนไม่ขาดสาย
ร่วมลงมือลงแรงทั้งใจกาย
กระชับสายสัมพันธ์อันมั่นคง

ผู้ใดเด่นทางใดให้ใฝ่ฝึก
เพื่อรู้ลึกแตกฉานจุดประสงค์
ยกฐานะตำแหน่งให้ดำรง
สร้างเป็นองค์กรหลักนักทำงาน


ผืนแผ่นดินมรดกที่ตกถึง
กลายเป็นหนึ่งฟาร์มใหญ่ยิ่งสถาน
มิได้เกิดเร็วไวในชั่วกาล
แต่เนิ่นนานที่ลงทุนอย่างตั้งใจ

ผืนแผ่นดินมรดกที่ขีดเขียน
เปรียบภาระหมุนเวียนต้องแก้ไข
เมื่อพ้นช่วงแต่ละรุ่นผ่านพ้นไป
ผู้สืบใหม่ต้องลงทุนกันทุกคราว

ขอส่งใจให้ผู้รับมรดก
ไม่เหนื่อยหน่ายความรกและร้อนหนาว
มีเรี่ยวแรงทำงานทุกเรื่องราว
ทั้งงานหลวงงานราษฎร์พราวพร่างผลงาน