ถึงกาล

บุษกร

กลียุครุกไล่
วิบัติภัยเกลื่อนสกล
เริ่มล่าทุกผู้คน
ให้แดดิ้นสิ้นเสรี

เหนือกว่าท้าทายด้อย
วาจาร้อยแต่เสียดสี
ข่มขวัญด้วยวจี
เพื่อโภชน์ผลของตนเอง

เล่ห์เหลี่ยมเปี่ยมกายรอบ
ชื่นชมชอบการข่มเหง
คนชั่วไม่กลัวเกรง
ว่าผลกรรมจะตามทัน

ถึงกาลขานทำนาย
ธรรมภิปรายที่สร้างสรรค์
ถูกลบความสำคัญ
แซมกระพี้ที่เฮฮา

ผู้ดีหนีเข้าตรอก
ขี้ข้าคอกเชิดชูหน้า
เภรีแห่งธรรมมา
อ่อนระโหยโรยเสียงกลอง .

.......พี่ดอกแก้ว....