ปลงเสียเถิด

พี่ดอกแก้ว

สิ้นสลายสายลมถมเป็นศพ
ชีวิตจบเวลามรณาสิ้น
ทิ้งกายเป็นท่อนไม้ทาบแผ่นดิน
ทั้งสุขโศกหมดสิ้นจากชีวี

สิ่งคว้าไขว่ได้มาคราชีพชื่น
มิยั่งยืนข้ามภพข้ามวิถี
มีก็เพียงสมบัติคือชั่วดี
ตามชีวีติดไปให้ผลงาน

ทรัพย์ของโลกเสื่อมค่าคราตายจาก
คำสรรเสริญล้นหลากที่กล่าวขาน
เพียงหลงเหลือฝากไว้ในตำนาน
เจ้าตัวหาชื่นบานหลังสิ้นลม

นาทีนี้มีสิ่งให้ครวญคิด
จะลิขิตอะไรไว้สะสม
บาปกับบุญสิ่งใดควรนิยม
เพื่อภพหน้าไม่ขมขื่นชีวี